Ei likbør hadde han sett komma, Sigande frå Trodladalen opp
Lundamyri, Audmjuk han i akttok synet, Kven hadde dauden i teke,
Med otta han keik i kista, Børi hadde med seg, Daud, velstelt,

Hvàllætti han var, Etter dette han visste at Arntor aldri kom
attende, Ja, stolt han kunne møta dauden, Gått viljugt i strid
for å sikra ætti grid, Gått mannadrap so ein krigar byrg,

Nekta trelldom, svik, ofra liv i grid, Men so hemn for oppreisa
og slag, Ville svikarane setegarden ta, Ein gard so store at den
på ein dag ikkje kunne gå, Tilmed heiden grunn garden er tufta

på, Ei nye ætt skulle setegarden rå, Sette livet til for
ætte og æra miste både setegarden og sæla, Men då dauden
var nær vart han heidra likferd, Ein tragedie for ætlingane

dette var, Skulle dei verkeleg missa slik ein gard, Vreida hans
Sverre ville ingen ende ta