ΔΩΜΑΤΙΟ 22
ΚΙ ΕΓΩ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΗ ΕΚΕΙ
ΚΟΥΡΤΙΝΕΣ ΣΧΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΚΡΥΟ

ΣΤΕΝΑΧΩΡΟ ΣΑΝ ΦΥΛΑΚΗ
ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΓΝΩΡΙΜΟΥΣ ΗΧΟΥΣ
ΣΑ ΣΦΑΙΡΕΣ ΤΡΥΠΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΣ
ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΣΤΥΛΟ


ΔΩΜΑΤΙΟ 22
ΣΒΗΣΜΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑ ΠΑΝΤΟΥ
ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΓΝΕΦΕΙ ΑΝΤΙΟ

ΣΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ
ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ ΚΟΙΤΩ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΝΥΧΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΘΥΜΑΜΑΙ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ


ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΝΑ ΚΛΑΙΩ
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΕΓΩ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΩ
Σ'ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΝΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΩ

ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ, ΝΑ ΒΡΙΖΩ, ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΩ Σ'ΑΓΑΠΑΩ

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΟΤΙ ΝΙΩΘΩ ΞΕΧΝΑΩ

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΟΤΑΝ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΜΕΘΑΩ
Σ'ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΙ ΑΥΤΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ
ΣΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Τ'ΑΠΕΙΡΟ ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΟ


ΔΩΜΑΤΙΟ 22
ΚΙ ΕΓΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΩΘΩ

ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΒΟΥΛΙΑΖΩ ΣΑΝ ΠΛΟΙΟ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 'ΔΩ
ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΛΕΥΚΑ ΠΕΤΑΜΕΝΑ

ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΕΝΑ ΣΩΡΟ
ΠΑΤΖΟΥΡΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ, ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΑ
ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ Ν'ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΚΑΙΡΟ