Z gęstej mgły wyłaniają się drakkarów zwarte szyki,
Na burtach liczne tarcze lśnią, bitewne brzmią okrzyki,
Potężnych nordów kwiat, podąża znów ku chwale,

By przypodobać Bogu się, będą walczyć wytrwale.

Na niebie już pojawia się posłanka Boga Wojny

Walkiria śmierć im zwiastuje
Wypatruje Einherjerów, poległych w bitewnej chwale,
By ich dusze do Valhalli zabrać


Już coraz bliżej brzegu, bogatych wysp Brytyjskich,
Splądrować całe miasta, cel wikingów mężnych,

Już władca wznosi włócznie, daje znak do walki,
Niektórzy w krwawy bój, wyruszą już ostatni,


Dzielnych wojowników raj Asgardu wzywa dziś
Wojny Bóg bohaterów szuka
W pałacu wieczna uczta trwa, miód z rogów leje się

Sam Odyn swe toasty wznosi