Biz dort kucuk arkadastık,
Ecevit, ben (Bilal), İbo, Zeki.
Kuyudibinin dort gulu,

Maskotuyduk biz, sevinci.

Derken bir karabulut,

!@&@tu ustumuze,
Bir baklava yuzunden,
Dustuk maphushaneye.


Devletimiz sahip cıksa,
Dusermiydik buralara,

Biz bir gunde buyuduk,
Sagolsun Devlet Baba.


Bize kotuluk yaptılar,
Hucrelere attılar da,
Birbirimize bir soz verdik,

Susacaktık yıllarca.

Once Ecevit uzaklastı,

Sonra Zeki adım attı,
Benle İbo bakakaldık,
Ve dagıldık dort bir yana.


Aradan yirmi yıl gecti,
Unutmadık acıları,

Ne zaman karanlık olsa,
Hatırladık olanları.


Birimiz avukat oldu,
Birimiz serseri oldu,
Birimiz hala cocuk,

Birimizse sozu bozdu.

Tek bir ortak noktamız,

Suskunlardı adımız,
Lakin bir karar aldık,
Artık susmayacagız.


Bize kotuluk yaptılar,
Ateslere attılar da,

Birbirimize bir soz verdik,
Susacaktık yıllarca.


Tutamadık sozumuzu,
Goremedik onumuzu,
Rahatlamak istiyorsak,

Almalıydık ocumuzu.

Alacagız ocumuzu !...