-bak yine yazdım bir kalem ve bir kağıtı dost eyledim adeta
çektiğim acıları geçen yıllarımı koydum tek bi kapak yandı baba
belki dışlayanların hayatı benm hayatımın yarısı değildir usta

- ben hergece ölümü bekledim maşher yerinde yanacağım oysa
bak bigün ansızın öldürecek beni gördüğüm halüslerin suçuydu bu
ewet şimdi dünya durdu ben aynı yerde kowalıyorum suçum bu



-- kaç satırda kaç gecemde kaç senemde bitecek bu acılarım beni

sakın bi hedef olarak gösterip hayatıma kişiliğime bi karışmayın
-- doğrularımı öldüren insanların yanlışlarıyla geçti yıllar
ben yine içimdeki acıların bi çıkar yolunu bulup doğamazdım

- yazdığım her satırda benle beraber düşünüyorsan ayıkırsın
sen benm hergece çektiğim bu dumanın yarısnı ceksen bayılırsın


zoruna gitsin aldım elime kalemi yine yazmaktan usanmadım ben
gördüm olanları çözdüm herkezin bi çıkar yolu olandım lan hep ben
tabi satılan atılan yıkılan ağlayan ve kullanıldım ulan hep ben

tabi lafta kaldı can bildiklerim diyorduki bizamanlar ol hep sen
can dediklerim canımı alırsa bugün durmasın bu kan damarımda
- geçmişi sormayın bu yüzden işte yara war bak bu kollarımda



bugün alttan almıyorumm herşeyi ortaya döküp etrafa bi saçtım

nekadar yaz gelirse gelsin sen bana hiç bitmeyecek kara kıştın
güneş istediği kadar açsın sen bu odamın içine giren tek ışıktın
nekadar su tüketsemde ben hayalinle kerbelada susuz kaldım





-- bugün aqlamasın gözler desemde bozuldu gözlerimin çeşmeşi
-- benm yaşattığım insanlar gelip benim mezarımı bi eşmesin
arkamdan konusan boş kişiler şimdi gelip benmle yüzleşsin

laf meclisten dışarıya gitsin bak kendine nekadar kalleşsinn
-- belki yanlızım dünyanın içinde en büyük fazlalığım lakin
ben yalan hayatı doğru yaşamak için fazlasıyla çok uqraştım






-- düşene bi tekme wuruldu ve hak bumu
adaletin hükmü temeli sizce şimdi bumuydu

hayallerime yargısızca kelepçeler wuruldu