pring reketeg gunung gamping ambrol,
ati kudu teteg ja nganti urip ketakol
pring reketeg gunung gamping ambrol,

uripa sing jejeg nek ra eling jebol

pring deling, tegese kendel lan eling

kendel marga eling, timbang nggrundel nganti suwing
pring kuwi suket, dhuwur tur jejeg
rejeki seret, rasah dha buneg

pring ori, urip iku mati
kabeh sing urip mesti bakale mati
pring apus, urip iku lampus

dadi wong urip aja seneng apus-apus
pring petung, urip iku suwung
sanajan suwung nanging aja padha bingung

pring wuluh, urip iku tuwuh
aja mung embuh, ethok-ethok ora weruh
pring cendani, urip iku wani

wani ngadepi, aja mlayu marga wedi
pring kuning, urip iku eling
wajib padha eling, eling marang Sing Peparing


pring iku mung suket,
ning omah asale seka pring,

usuk seka pring,
cagak seka pring,
gedhek iku pring,

lincak uga pring,
kepang cetha pring,
tampare ya mung pring

kalo, tampah, serok, asale seka pring
pikulan, tepas, tenggok, digawe nganggo pring
mangan enak, mancing iwak, walesane ya pring

jangan bung, aku gandrung, jebule bakal pring

nek ngono pancen penting, kabeh sing nang nggon wit pring

pancen penting tumraping manungsa sing dha eling
eling awake, eling pepadhane, eling patine, lan eling Gustine
wong urip kudu eling, iso urip seka pring

tekan titi wancine ya digotong nganggo pring
bali nang ngisor lemah, padha ngisor oyot pring
mulane padha eling, elinga Sing Peparing


ora bakal bubrah marga iso melur
kena dinggo mikul, ning aja ketungkul

urip kuwi abot, ja digawe abot
akeh repot, sak trek ora amot
mulane uripmu aja dha kaku

melura, pasraha, ra sah dha nesu
aja mangu-mangu ning terus mlaku
sanajan ro ngguyu aja lali wektu

kowe bakal bisa urip rekasa
ning kudu percaya uga sregep ndonga
Gusti paringana, luwih pangapura

marang kawula ingkang kathah lepat lan dosa
aja nggresula, aja wedi
dudu kowe, ning Gusti sing mesti luwih ngerti

ngatur urip lan mati,
nyukupi rejeki,
paring tentreming ati,

cukup sandang pangan papan,
bakal mukti pakarti