Nie mam siły by wstać, nie mam siły by iść.
Nie mam siły by grać, nie mam siły by żyć.
Eksploduje mój mózg, atakuje mnie chłód.

Zasypuje rój gruz, to rujnuje mnie znów.
Ale nagle w żagle łapie ciepły wiatr.
Znów pragnę, naprawdę widzę piękny świat.

Kiedy na rękach mam córkę IVE i Pauli.
I wtedy wiem że to pan szczęście prawdziwe dał... im.
Pamiętam chwilę kiedy dopadał głód, kiedy łapał z wód.

Wtedy szlochał ten czub.
Tylko Juras podał dłoń -- bracie kocham cię.
Dawid eksplodował bo za długo szlochał, wiesz?


Ref.:
Tyle chwil które w nas... są.

One rodzą ból.
Te dni które czas wziął, nie powrócą już.


Po każdej największej burzy ten promień musi wyjść.
Ooo... mówi nam.
W stronę słońca idź, w stronę słońca idź.

Haaaaaaaa...

Juras zdjął mi kaganiec.

Sokół spuścił ze smyczy.
Ura Flow, super samiec nie wypuści zdobyczy, słyszysz?
To ten ćpun, jego bum opanował was.

Zanim tłum, zanim bum wylądował w snach.
Tulę mamę, mama dumna.
Płynie łza.

Wychowała dama chama, mama siłę ma.
Upadam żeby powstać, wstaje żeby biec.
Biegnę żeby wygrać, ty też.

Siostrzyczko ciężko wychowywać samej córkę.
Mała księżniczko, wujek kocha Maję Pszczółkę.
Kobiety zostawiały, one zdradzały mnie.

Niestety rujnowały i się chowały w cień.

Ref.:

Tyle chwil które w nas... są.
One rodzą ból.
Te dni które czas wziął, nie powrócą już.


Po każdej największej burzy ten promień musi wyjść.
Ooo mówi nam.

W stronę słońca idź, w stronę słońca idź.
Haaaaaaaa...


Kilka lat wstecz.
Nawet na mnie byś nie splunął.
Byłem nikim.

Szedłem oczywiście z dumą.
Bo czułem że mam.
W głowie, w sobie to coś.

Bo poczułem ze ja zrobię Tobie kłopot.
Zraniony, skreślony pokazał wam jaja.
Odrodzony, uwolniony pokonał Van Damme.

Wierzyliśmy w siebie, razem ze mną łezka.
Zmieniliśmy scenę, jadę w ciemnie gdzieś tam.
Dokąd?

Nie wiem, ale wierze przyjacielu, ze ten pociąg.
Ten jeden, nas zawiezie do celu.
To dla braci i sióstr, sercem z wami.

Niech nas prowadzi Bóg.
Nasze serce krwawi.


Ref.:
Tyle chwil które w nas... są.
One rodzą ból.

Te dni które czas wziął, nie powrócą już.



Po każdej największej burzy ten promień musi wyjść.
Ooo mówi nam.
W stronę słońca idź, w stronę słońca idź.

Haaaaaaaa...