Potentia, sapientia, carmen
Quam pulchra iuventa
Qui tamen fugit!

Qui vult laetus esse, sit:
De postero die non veritas.
Nobilis princeps,

Ipse qui spectat ultra umbras
Luctuosi mundi
Vacat servitute

Personarum

Nobilis princeps,

Tua adamata urbs
Amavisti
Artis atque carminis

Sapientiae atque scientiae
Moenia complevisti


Nunc oculi caeci errant
Aine videre.
Homines pauperes

Errant inter divitias quae non concipiunt.

Possidissent tangere### digito

Naturam Caeli
Sed I'd non agiunt


Pro monumento tuae animae, tibi qui amavisti vitam et donavisti mentibus vitam,
Refero carmina:
"Quant'e bella giovinezza

Che si fugge tuttavia!
Chi vuol essere lieto, sia:
Di doman non c'e certezza."