Bewolkte duinen
m'n hart aanhoort uwe pijn
koude schreeuwen

want hare ziel is mijn
ik werp 'nen blik
naar 't licht dat niet meer schijnt

aanhoor de woorden
wanneer geluk verdwijnt
Na elken zomer

is het alweer die tijd
want verse wonden
willen haren glimlach niet meer kwijt


Noorderzee
fluist'rend heimwee

O Noorderzee
slik mij in en neem me mee
O Noorderzee

Noorderzee
haar naam danst in de wind
O Noorderzee

door de liefde verblind
Nood...der...zee


Langs den duin, door de sneeuw
huilt de wolf zijnen laatsten schreeuw
want hij die doolt in somberheid

verwerpt het beeld van werklijk'heid
Verlorenen held, verlatene ziel
gebroken hart totaal vernield

elke traan die voor D'r valt
keer op keer... reikt de Dood hare hand