Syngur hljótt í húminu
Harmaljóð í svartnættinu
Í draumalandi dvelur sá

Sem hjarta hennar á

Hann mænir út í myrkrið svart

Man þá tíð er allt var bjart
Er hún horfir mat það satt
Að ástin sigri allt


Og seinna þegar sólin vaknar, sameinast á ný
Þær sálir tvær sem áður skildu, ástin veldur því


Mundu eftir mér þegar morgun er hér
Þegar myrkrið loks á enda er

Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
Og ég trúi því að dagur renni á ný


Minnist þess við mánaskin
Mættust þau í síðasta sinn
Hann geymir hana dag og nótt

Að hún komi til hans skjótt

Og seinna þegar sólin vaknar, sameinast á ný

Þær sálir tvær sem áður skildu, ástin veldur því

Mundu eftir mér þegar morgun er hér

Þegar myrkrið loks á enda er
Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
Og ég trúi því að dagur renni á ný


Mundu eftir mér þegar morgun er hér
Þegar myrkrið loks á enda er

Við verðum eitt og því ekkert fær breytt
Og ég trúi því að dagur renni á ný


Því ég trúi því að dagur renni á ný
Já ég trúi því að dagur renni á ný