Tak bardzo, to zbyt wielkie slowo,
chcialbym spojrzec Ci w oczy i zaczac to na nowo.
Chcialbym, choc to w prawdzie niemozliwe,

I padam na twarz i tak bardzo, to przykre.
Tak bardzo kocham, choc to smutne,
Tak bardzo, tak bardzo. Jak to jest mozliwe?

Jak to? I spojrz w oczy prawdzie.
Rozbij bariere miedzy klamstwem i faktem.
Tak bardzo nienawidze mowic, ze nienawidze,

Tak bardzo sie wstydze i brzydze i wstydze.
Mam dosc krytyki, chce isc pewnym krokiem,
Chce glucho patrzec, gdy zakwitna owoce.

I chcialbym byc soba, nie jestem, sam oceń.
Zgubilem rzeczywistosc i zgasl moj plomień.
Samotnosc.. zapuscila we mnie korzeń.

To kalendarz wskazal moj koniec.