Det var ein gong i gamal tid, to unge over høgfjell fór
Dei freista inn i framtid sjå, for jenta gjekk og venta små
Men sist på heimveg gjekk det troll i ord

Å hent du hjelp, no kallar moder jord

Far no svint som ein vind

Og løyn meg lengst inni hjarta ditt inn
Når stormane rasar så ventar eg på
At du igjen skal kvile i min famn


Ho låg åleine langt a'lei, gav liv til små på ville hei
Han jaga ned dei bratte skar og kom ved midnatt fram til gard

Men mor og barn fekk aldri ny dag sjå
for ut av myrkret steig det ulvar grå


Far no svint som ein vind
Og løyn meg lengst inni hjarta ditt inn
Når stormane rasar så ventar eg på

At du igjen skal kvile få

Far no svint som ein vind

Og løyn meg lengst inni hjarta ditt inn
Når stormane rasar så ventar eg på
At du igjen skal kvile i min famn

At du igjen skal kvile i min famn