De stad waar ik geboren ben
Stad van straten
Stad van steen

Ik ga er weg
Ik neem niets mee
Het huis is veel te groot

Voor mij alleen
Ik heb een lange tijd gewacht
Tot ik de woorden vinden zou

Een simpel lied zonder refrein
Het mag eenvoudig
Hoeft niet veel te zijn

Ik heb gezocht bij de rivier
Langs het zwarte water
Vond ik woorden

Vond ik de tranen op papier
Een lied voor alles om me heen
Voor de vrienden en de kinderen

Die ik krijgen zou
Maar ik vond geen lied voor jou


Ik zei ik weet niet wat je vraagt
Jij zei ik weet niet hoe het heet
Ik zei je bent al weggegaan

Toen werd het winter in de stad van steen
Ze zeggen dat het oorlog wordt
En dat de angst zijn klanten telt

Ik zie het kind in een soldaat
Gedood voor iemands god
Voor iemands geld


Ik heb gedroomd dat je hier lag
Stervend in mijn armen

Bleke lippen in een vage droeve lach
En om ons heen was alles stil
Toen hoorde ik een lied vreemd en eeuwenoud

Maar het was geen lied voor jou

Ik hoor de klokken van de nacht

Er blaft een hond tussen de flats
Een oude man sterft in zijn slaap
Een kind geboren in een ander bed

Terwijl de tranenstad nog sliep
Heb ik een lied voor jou gemaakt
De woorden kwamen als vanzelf

En toen het af was ben ik weggegaan
Weg uit deze stad
Nu ben ik ouder dan de zee

Ouder dan de sterren
En alle dagen alle jaren zijn gelijk
Ik weet niet wat je van me vroeg

Maar ik weet dat het bestaat
En dat je het wel vind
Dat is eigenlijk genoeg