Nie rozumiemy siebie nawzajem

Nikt nie chce być niczyim bratem
Nie rozumiemy naszych sumień
Nie pojmujemy wieszczych trumien


Nie rozumiemy świata dokoła
Wzniecamy pustką chłodny pożar

Nie rozumiemy świata w głębi
Zniżamy wszystko do potrzeb trzewi


REFREN
I kiedy pojmiesz że rozum głupcem
Kaleką, ślepcem, idiotą

Czy doprawdy to takie trudne
Za prawdą rzucić się w pogoń
Porzuć umysł

Serce użyj
Wznieś się ponad te żywe trupy!



Nie słuchamy siebie nawzajem
Choć jedną z słów splatamy tratwę

By na tym morzu obojętności
Odnaleźć skrawek lądu miłości


Nie słuchamy nigdy rad starszych
Każdy sam odkrywać chce prawdy
I historię mamy w pogardzie

Przegrywamy zaraz na starcie

REFREN



Nie mówimy wszystkiego co chcemy

W półsłówkach, podtekstach przemyt
Strach i paraliż za język chwyta
Gdy kształtem opleść ma się myśl skryta


Nie mówimy o tym co warto
Ponad wszystko cenimy marność

Dysputy o błahych drobiazgach
Choć w każdym sercu nieznośna drzazga


REFREN