Նայի աչքերիս նրանք տղուր են շատ
թեկուզ տասնհինգ տարեկան եմ հասցրեցի կշտանամ
դեռ շատ կա իդեալականին հարց մեջս ամեն ժամ

չկա պատճառ էս կյանքւմ վորի համար ես ժպտամ,

Տան հարցեր ինձ թե խիես դու վեշնի տխուր

նայի անցած ճամփիս ու նայի թե քոնը ուրա
աուռայա ստեղծվե վատ մոտս կուտակված վիշտը
ես սովոր չեմ գրեմ սխալ թաքցնեմ ճիշտը տեքստում,


Ոռ մտնում շատ ընգերություն շահի համար
քեզ ձքումա իրա հոգին թե գոլդ համարը

... կործանվելա էսօր մեր դարը
էրեկվա մեր վախը էսօր իրականությունա դառը,


Սառը...աչքերս հարվածեն քօ խելքին
իմին շատեն հարվածե դրա համար վերքիա նման
ման եմ գալի ուրախը,բայց վոնց որ լինեմ նարկաման

քաշում եմ միշտ վատը հետո սկսում բարկանալ,

կրկն.Կար կանալ որդե մենակ ժպիտ ու խինդեր,

մի կանալե որդե կասկածում եյն քո դուխին դեռ,
կյանքը ոնց կինդեռ,սյուրպրիզներա տես պիդռ
էսօր մարդկանց սենց վիդը,կարճա ապրում ոնց թիթեռ


Թվիթեր,ֆեյսբուք թվի տեր չես դառնա
մի քանի բառ փոխանակելով մոռացար կյանքը դառն ա

խառը լիքը սաղ տխրության քսակ մոտս
էսօռվա կեխտոտ օդը պատճառա դառե խորթ ա,


Մեջս ինչ կա լսում ես էլ մի հարցրա վոնցես?
որտև ինձ ճանաչելով մոռացար խելքիս կոնցեպտը
գնա առաջ ունենալով ամեն ինչից գաղափար

թեկուզ մի քիչ մի քիչ կծառայի կաղապար մարդկանց,

Հանցանք չեմ անում ասելով մեջիս էղածը

ես տենում եմ մենակ վատը վոնց որ լինեմ դեղվածը
բացա սաղ դեմդ թե վատը մեջս կար քանդել եմ
ինձ իմ միտքնա տես բեմը մնացածը բա դրել եմ,


Սկսել եմ ես վտարեմ կեղտոտ մարդկանց անտառն են
մթոտ ու խորթ կատար եմ իրանք կողքս անդարդ են

սովոր չեմ ես խանգառեմ թացը ինձի տան վառեմ
վատի համար կանգառ եմ վառվին լիքը տավարներ


կրկն.Կար կանալ որդե մենակ ժպիտ ու խինդեր,
մի կանալե որդե կասկածում եյն քո դուխին դեռ,
կյանքը ոնց կինդեռ,սյուրպրիզներա տես պիդռ

էսօր մարդկանց սենց վիդը,կարճա ապրում ոնց թիթեռ