Jam ciemny jest w[ród wichrów pBomieD bo|y,
Leccy z jkiem w dal jak gBuchy dzwon póBnocy
Ja w mrokach gór zapalam czerwieD zorzy

Iskr mych bólów, gwiazd mej bezmocy.

Ja komet król a duch si we mnie wichrzy

Jak pyB pustyni w zwiewn piramid
Ja piorun burz a od grobowca cichszy
MogiB swych kryj trupio I ochyd.


Ja otchBaD tcz a pBakaBbym nad sob
Jak zimny wiatr na zwidBych stawu trzcinach

Jam bBysk wulkanów a w bBotnych nizinach
Id, jak pogrzeb, z nudI |aBob.


Na harfach morze gra kBbi si rajów po|oga
I sBoDce mój wróg sBoDce! wzchodzi wielbic Boga