Sumaren elleve hundre og åttifira gjekk kong Sverre til harde
motåtgjerder, Drapi på han Ivar Dape med prest og følgje fekk
hate større, Det største slaget i borgarkrigen skulle no trast

finna stad, Horder av menn i brynjer med sverd ville enda opp i
mannadrap, Ingen ante at bragdi hans Arntor kunne slike følgje
få, Ved Hagastrondi på Fimreite låg Sverre sin flåte på

fjortan skip, Med mål å ramma Sogndal bygd, kvar ein gard
skulle brennast ned, Krigaren Arntor gjekk viljugt i strid for
å sikra hans ætt evig grid, Gudane ved hans side og han Magnus

med hær og skip, Utan sidestykkje, eit voldsomt mannadrap, ein
eim av daud, fjorden raud, svart, svart slag, Blodhemn rådde
millom Magnus og Kong Sverre, Deira strid om Noreg si trone enda

med Magnus sitt fall med tvo tusen mann, Svikaren Sverre slost
ikkje han, so i tøs han iakttok slaget frå land, Krigaren
Arntor gjekk viljugt i strid kom alder attende døydde for grid,

Dag lei mot kveld, ætti fekk vita, Arntor såg gudane so ein
ekta windir, For å sikra hans ætt evig grid må krigaren gå
viljugt i strid.